Ed Tilleman (65): “Ik hoorde pas vele maanden later dat hij overleden was”

Ik was zes jaar toen er tuberculose bij mij geconstateerd werd. Ook bij de rest van het gezin, maar m’n vader, een broer en ik moesten opgenomen worden. De anderen moesten thuis pillen slikken. M’n vader, broer en ik gingen naar Berg en Bosch Bilthoven, daar hebben we een jaar gekuurd.

Ik kan me niet herinneren dat ik me ziek gevoeld heb, verder heb ik meer slechte herinneringen dan goede. Mijn vader is er overleden. Ik heb hem nog één keer gezien, toen zat hij in een rolstoel. Ik hoorde pas vele maanden later dat hij was overleden. Andere slechte herinneringen zijn braaksel opeten en een slang die met geweld door je keel geduwd werd, waar dan iets in gedaan werd wat je moest ophoesten.

Een leuke herinnering was eekhoorntjes op je bed. Mijn broer Jaap, hij was 16, kwam wel eens stiekem langs.

Verder is het ook nog een feit dat je achter gaat lopen. Qua leren, en ik heb maar weinig beweging gehad. Van de huisarts mag veel niet, dat werd later wel weer losgelaten, maar je loopt alsnog een achterstand op. Alles ging later best goed, maar het heeft toch een grote impact op je leven.