Helga de Graaf (65):
“Mijn vader durfde nooit te knuffelen”

Mijn vader is in 1928 op 16-jarige leeftijd besmet door een bij zijn ouders logerende neef, die bij hem in de bedstee moest overnachten. De betreffende neef is een jaar later overleden. Dit speelde zich af in Apeldoorn. Ik ken mijn vaders ziekteproces niet in details, maar hij heeft verschillende keren gekuurd. Hem was medisch voorspeld dat hij geen 30 jaar zou worden, maar dat is anders gelopen. Volgens de familie-analen (van de tantes) kwam dat omdat hij mijn moeder ontmoette (mijn vader in de rol van patiënt en mijn moeder in de rol van verpleegster) en vreselijk verliefd werd. Dat is vanzelfsprekend een romantische, maar geen medische verklaring.

Mijn ouders vestigden zich in Amsterdam en kregen 5 kinderen (ik ben de jongste) en wij werden direct na de geboorte gevaccineerd met BCG. We mochten ook niet meedoen aan de jaarlijkse Mantoux-test op school, om die reden. Ook werden we jaarlijks doorgelicht bij de GGD aan de Nieuwe Achtergracht in Amsterdam.

Mijn vader durfde nooit te knuffelen, dus dat ken ik niet. Hij is vaak opgenomen geweest en er is onder meer bij hem een long verwijderd. Vlak na mijn geboorte is hij zeer langdurig opgenomen geweest, waardoor de kinderen langdurig verspreid moesten worden. Hij was zelfstandige; mijn moeder moest weer aan het werk. De ziekte heeft een enórm stempel op het gezinsleven gedrukt. Ik bij pleegouders, mijn zusjes en broertje doordeweek in een kindertehuis om de hoek.

Nadien: Hij had het vaak benauwd, maar rookte wel graag zijn sigaretje, zoals dat ik die jaren gebruikelijk was. En dronk daar ook zijn borreltje bij. In 1971 is mijn vader, op 58-jarige leeftijd, overleden. Aan de gevolgen van een heftige griep met bijbehorende longontsteking. Dat alles kon zijn hart niet meer aan.