Ilonca Franke: “Van de medicijnen ging ik oranje plassen”

Bij mij werd in 1978 TBC geconstateerd. Ik was toen achttien jaar, had pijn bij mijn linkerschouderblad, was kortademig en hoestte erg. Via de huisarts ging ik naar de longarts. Uit foto’s bleek dat er in mijn linkerlong een gat zat, dat weer dicht moest. Mijn schoolgenoten moesten worden getest en ik lag thuis, in isolatie vanwege besmettingsgevaar, met veel medicijnen: INH, rifadin en myambutol. Van de medicijnen ging ik zelfs oranje plassen.
Gelukkig mocht ik thuis blijven. Er is sprake geweest van opname in een sanatorium, maar dat hoefde niet. Via de telefoon hield ik contact met de buitenwereld en nieuws volgde ik op radio en tv.
Het gat in de long was redelijk snel dicht en het besmettingsgevaar geweken. Ik mocht weer naar buiten, onder de mensen zijn. Wel was ik nog lange tijd snel moe.